Beer-Gin

May bumabang anghel sa Impyerno

Hindi magkamayaw ang mga demonyo

Nagtatayuan na ang sungay ng mga gago

Paupuin ang bisita, lagusan palabas ay isarado

Ano ba ang iyong problema iha?

Huwag mag-alala ‘yan ay  aming mahihinuha

Sige iiyak mo lang hanggang maubos ang luha

Ika’y aming tutulungan, may kapalit nga lang na makukuha

Hinihiling namin na huwag kang basta uuwi

Turuan mo muna kaming lumipad anghel na binibini

Ibuka mo na ang iyong mga pakpak

At isang halimaw ang biglang pumasok at humalakhak

“Long time no see pareng Junjun!”

Sarap ng usapan habang tumatagal

Sige pauto ka pa babaeng hangal

Bawat paglagok gumuguhit sa lalamunan

Paki-tirhan ako ng pulutan, kumakalam na ang aking tiyan

Tagayan niyo pa ng Beer!

Pag naubos bumili ka naman ng Gin

Bukas ka na umalis my dear

Langit muna sa impyerno ay iyong damhin.

Spoken Poetry

(Tono ng  “Order Taker” chorus )

Mental Disorder!

Disoooorder!

Disoooooooorder!

--

Kumukulo ang dugo noong ang mga salitang ito ay itinitipa

Bugso ng aking damdamin hindi ko na talaga mapigilan pa

Kaya naman aking hinihiling na kayong lahat ay dumistansya...

Baka hindi ako makapag hunos dili—pasensya

Mga siraulo! hindi ako isang baliw—hustisya!

Alam niyo kung anong mali sa inyo?

Palagi kayong tama...

Akala niyo tama rin na isipin niyong mayroon akong tama

Sabi kayo ng sabi na ako ay isang loko-loko,

FYI hindi mahina ang utak ko alam kong kayong lahat ay manloloko!

Baliw

Baliw

Baliw baliw baliw

Tama na hindi na nakakaaliw!

Loko-loko

Loko-loko

Loko-loko Loko-loko Loko-loko

Sumasakit na ang aking ulo

Ayoko ng gulo

Mga mapanghusga! wala kayong alam sa istorya sapagkat nagsimula kayong lahat sa dulo!

Sssssssshhhh!

Huwag kayong maingay may naririnig ako...

Papatayin?

Ha? Sino? Sino? Sinong papatayin?

Papatayin mo 'ko? Ha? Papatayin mo 'ko?

Sige, patayin mo na pala ko, basta wag mo lang sasaktan yung anak ko...

Teka, anak ko yan a!

Anak ko yan!

Pangalan niya ay Yanyan

Ibalik mo siya sa'kin

Huwag mo siyang angkinin

Anak, nandito na si papa...

Kaso wala pa nga lang si mama…

Bakit ka nagtatago?

Huwag kayong tumakbo!

Bakit kayo lumalayo?

Bakit? Dahil ba hindi ako naliligo?

Iniisip ko lang ang inyong kapakanan

Kapag naligo ako mababawasan ang malinis na tubig ng ating sanlibutan!

Baka wala ng mainom na tubig

Maiintindihan niyo rin ang aking bukambibig

Yung buhok ko.

Wala kayong pakialam kahit na magmukha akong si SADAKO

Hindi niyo lang ako naiitindihan, kaya ayan tuloy SAD AKO

Naawa ako sa barbero

Mahirap kanyang trabaho

Men, maniwala ka 'yan ay kanyang INAMEN

Men, yung buhok tutubo rin naman, tangINA-MEN

Pati pananamit ko kunware pinaPAKi-ALAM-MAN

Wala kang PAKE at ALAM MEN!

Bakit hindi ako nagdaDAMIT?

WTF 'di ba pwedeng unique lang ako? DAMN IT!

Wala ring kaso kung ako ay nakaHUBAD

Bastos lang talaga kayo mag-isip, WHOOOO BAD!

Isa pa, naaawa ako sa MANANAHI

Kaya di ko na talaga kayang MANAHI-mek!

Mga nilalang kayong meron ngang ulo pero wala naman yung laman!

Kapag nadumihan yung damit siyempre kailangang labhan kainaman!

Iniisip ko lang din yung maglalaba mahihirapan pa

Ngayion alam mo na? Anak ng tinapa!

Mental disoorder...

Teka mukhang paparating na yung mga pulis

Shit! kailangan ko nang tumakbo ng mabilis

Dadalhin na yata nila ako sa mental hospital

Kailangan kong mag-atubili hindi pwedeng pabaggal-bagal

Disooorder...

Malapit na sila

Ilang dipa nalang tila

Maaabutan na'ko

Nakunakunakunako!

Disooooooorder...

(Nahawakan na ang aking mga kamay)

Hindi ako siraulo, hindi ako loko-loko, hindi ako isang baliw...

So please, pakawalan niyo 'ko.

(Photo Credit: Mygudnesgrasas.blogspot)

talo namn hahha

Debut

Dumating na rin sa wakas ang pinakahihintay ng kaisa-isang apo ni Linario. Sumapit na ang ika-12 ng Hunyo, kung saan ipagdiriwang na ni Mabini ang kanyang ika dalawampu't isang kaarawan.
Isa na siya ngayong ganap na binata. Malaya na rin siya kahalintulad ng mga kaibigan niyang sina Jose at Andres.
Sa kalagitnaan ng pagsasalu-salo ay dumating si Linario na bitbit sa likuran ang regalong ihahandog sa apo.
"Ganap na binata ka na ngayon apo! Dahil diyan pinapayagan na kitang magdesisyon sa kung anong ninanais ng sarili mo. Kung gugustuhin mo, kahit 'di ka na rin pumasok sa eskwelahan, kahit hindi ka na magkolehiyo." Labis-labis ang naging pagngiti ni Mabini sa kanyang lolo Linario.

"Ito na ang aking regalo, nakikita mo ba ang palaisdaan na yan?"

"Opo, lolo.”

At ibinigay na nga ni Linario ang kanyang handog na matagal niya nang iniingatan—ang pamingwit na minana pa niya sa kanyang tatay.

"Medyo masakit na ang aking likod apo, tutal nasa wastong edad ka na naman, maaari bang ikaw naman ngayon ang maghanapbuhay?"

HINDI NA AKO MAKAPAGSULAT NG TULA

Nagugulumihanan ang isip
Hinalukay na pati panaginip
Subalit hindi pa rin  maiwaksi ang pagkainip
Malamig na hangin hindi mapalitan ang ihip
Mga kalyo sa daliri ay masyado nang hitik
Ngunit hindi talaga makuha ang hinahanap na titik
Mga salita ay wala nang maipitik
Yung tipong hindi na lumalagitik
Nawawalan na ng kapangyarihan
Unti-unting nilalamon ng kahinaan
Kasanayan, tila ay nakaligtaan
Na pilit inaalala sapagkat nakalimutan
Hindi na makamtan ang ninanais na tugma
Palagi na lamang mga salita ay hindi tama
Kung pakikinggan ay napakasama
Iba't-ibang kaisipan hindi na kasi mapagsama
Sinabayan pa ng kalangitan na 'di makitaan ng tala
Titik, salita, sukat , tugma unti-unting nawawala
Masakit man aminin subalit mukhang tama ang aking hinala
Hindi na ako makapagsulat ng tula.

Kape

Lasa ay nasa nagtitimpla
Kung matamis, matapang o mapakla
Pampainit kapag malamig
Magpakulo ka na ng tubig

Pwede sa umaga o gabi
Nakakapaso nga lang ng labi
Sa gabi, hindi ka patutulugin
Sa umaga , diwa  mo'y gigisingin

MAGKAPE KA...
Upang hindi ka muna makatulog
MAGKAPE KA...
Para tuluyan ka ng magising

Timpla rito, timpla roon—walang humpay
Ipinapares sa parisukat na tinapay
Gabi na, subalit andami pa ring gising
Nagbabaraha sa gilid ng higaan ng babaeng inalayan ko ng singsing.

FAREWELL

"I will break these chains that bind me, happiness will find me
Leave the past behind me, today my life begins
A whole new world is waiting its mine for the taking
I know I can make it today my life begins"

AT NABAKLAS NA NGA ANG KADENA...
Nakawala na sa hawla ang kwagong si Athena
Papalipad sa kung anumang direksyon
Dala-dala ang mga natutunang leksyon

Sa tulong ng patnubay at gabay ng bibeng ina
Na kilala sa tawag na Sheena
Matapang na susuungin ang himpapawid
Kasama ng pangakong lahat ng pagsubok ay matatawid

Siguradong kaligayahan ay patuloy siyang susundan
Kung saan ang nakaraan ay palagi lamang nasa likuran
Sapagkat masasayang ala-ala nito'y 'di malilimutan
—nakaukit na sa puso, 'di mabubura magpakailanman

Ang kwago ay malaya na
AT NAGSIMULA NA SI ATHENA...
Ibinuka at ikinampay ang mga pakpak
Kasama ng dedikasyon na sa desisyon ay 'di papalpak.

(Abangan sa susunod na kabanata ang muling pagkikita ng kwago at bibeng ina)

GOODLUCK TO OUR NEW JOURNEY HUMSS 01 -ATHENA
THANK YOU TO OUR BELOVED ADVISER SHEENA MAY MANGGAO

BEAUTIFUL GOODBYE GUYS!😩😭

Jak N Poy

Talo ng bato ang gunting
Talo ng gunting ang papel
Talo ng papel ang bato
Bato.
Gunting.
Papel.
Mag Jak en poy tayo
Jak en poy
Panalo ako pipitikin kita
Jak en poy
Panalo ulit ako pipingutin kita
Jak en poy
Panalo na naman, nasasaktan ka na ba?
Sino nga bang magwawagi
si jack o si poy?
Ito ang istorya
ng magkaibigang Jack at Poy
na umibig kay N
Sino si N?
Find the value of N.
Anong formula?
bait+talino-artexganda÷paasa
Masakit sa ulo
hirap sa matematika
Pero handang solusyunan ni jack
Napagsama niya ang bait at talino ni N
Akala niya magagawa niya na
Pero masyado siyang nasilaw sa ganda
Hindi na napansin ang pagka-maarte
Sa huli pinaasa lang siya
Magaling sa matematika si Poy
Kinilatis ng mabuti si N
Nakitang mabait at matalino
Pero maarte nga lang
Subalit ayos lang maganda naman daw
Nakailang subok siya
TAE
Trial And Error
Pero parang may mali sa formula
sa huli pinaasa lang din siya
Ang kwentong ito ay Love Triangle
Dalawang magkaibigan
Nagkagusto sa iisang babae
Triangle formula: bh/2
B=babae H= heart
Sa madaling salita
Babaeng may pusong
'di kayang magmahal ng dalawa.

Pero sino ba talaga si N?
siya ay si...
N-one of your business.

A tribute

Ambaho ng kanyang hininga
Pero palagian pa ring  nakanganga
Pilit kong isinasara ang kanyang mga labi
Subalit ayaw nitong magdikit, kailangan pa yatang ihabi

Sa kabila nito, totoo naman siyang kaibigan
Sa pagpasok at pag-awas ko sa iskul di niya ko iniwan
Sinasabayan akong maglakad malayo o malapit man
Kaya ako'y nalulungkot— nalalapit na ang kanyang kamatayan

May taning na ang kanyang buhay
Baka mga 2 linggo na lamang daw  sabi ni itay
Maghanap na lang daw ako ng bagong makakasama
Hindi  naman daw sa lahat ng oras  ang paglisan ay masama

Para sa kaibigan kong bad breath,
Hindi kita makalilimutan till my last breathe
Mukhang tunay na pagod na pagod ka na nga
Kaya naman paalam na sapatos kong nakanganga.

Hostes-siya (hustisya)

Tulog siya sa umaga, gising sa gabi
Kung sino-sino na lamang ang tumatabi
Isa raw kalapating mababa ang lipad
Gumigiling, dahil sa kwarta'y sawimpalad

Handang ialay pati ang kanyang katawan
Lahat ng suot tanggal, walang naiiwan
Kaya naman si Junjun ay napapaangat
sa silya—papalakpakan si "Inday kagat"

"Kaya siya'y mababang uri ng nilalang",
Tsismis na pinapakalat ni aling Bebang
Naniniwala tuloy si inosenteng Juan
Kaya ang ipagtanggol siya'y suntok sa buwan

"Hitad, mabababang uring wala ng puri"
"Kahit sinong lalake pwedeng mag may-ari"
'yan ang nakikita ng mapanghusgang mata
'Di natitingnan  katotohanang halata

Bakit nga ba napasok sa gan'tong trabaho
Bakit pinipiling mag-amoy mabaho
Ito lang kasi ang alam niyang paraan
Para maibsan kumakalam na tiyan

Kaya naman huwag natin siyang husgahan
"Mabuhay lamang", kaniyang kagustuhan
Kinakailangan din niya ng hustisya
Na kailangang ibigay kahit HOSTES SIYA

6 stanza
4 lines per stanza
13 syllables per line

13

Trinaydor ni Judas ang Poong Maykapal
May nagsasabing siya'y ikalabintatlong disipulo
Nagkataon nga lang ba, pangyayaring sumampal
Sa'min--kaya ang luha'y biglang tumulo?

Sa Tarot Card ay numerong kamatayan
Labing-tatlo, malas ng nakasanayan
Noong ikalabintatlo ng Pebrero
Mapaglarong tadhana kami'y nilaro

'Di pa rin talaga makapaniwala
Mahal kong tatay bigla na lang nawala
Kinabukasan no'n ay araw ng mga puso
Si tatay naman inatake sa puso.

SUICIDE

Pagpapakamatay ang solusyon
Huwag maniwalang
kailangan mo pang mabuhay
Wala ng nagmamahal sayo
Hindi totoong
May papel ka pa sa mundo
Lahat ng bagay kaya mong tuldukan
Hindi
Ka
Nararapat na mabuhay
Makinig sa bulong ng demonyo
Huwag
Takpan ang iyong mga tenga
Kinakailangan mong
Isabit ang tali
Huwag ng
Mag hunos dili

-REVERSE POETRY

KAIBIGAN?

Kapag hindi mo na kaya
Hindi kita tutulungan
Kasinungalingan na
Yayakapin kita
Totoo ang mga sinasabe ko
Paniwalaan mo ito
Hahayaang bumigay na lamang
Hindi kita
KAIBIGAN
Ikaw ay kaaway
Huwag mong isiping
Sasamahan kita sa mga dagok ng buhay
Wala kang kakampi
Walang katotohanang
May tutulong sayo
Sa pananalasa ng bagyo ay
Mag-isa
Hindi totoong
May kasama ka
Sa problema'y
Pababayaan
Hindi kita
KAIBIGAN




--Reverse Poetry

Universe 7: Sudden Disturbance

May mga binge na gustong makarinig,
habang may mga tao namang may pandinig nga pero nagbibingi-bingihan.

May mga bulag na gustong makakita,
habang may mga tao namang may mga matang gumagana subalit nagbubulagbulagan.

May mga pilay na gustong maglakad,
habang may mga tao namang nakalalakad nga pero wala namang narating.

May mga pipe na gustong makapagsalita,
habang may mga tao namang kayang bumigkas ngunit mas pinipiling manahimik na lang.

May mga taong gustong umangat,
habang may mga tao namang hinihila sila pababa.

May mga taong mas maligaya pa habang nalulungkot at  nahihirapan ang iba.

Sila ay mga nilalang na kung tawagin ay "tao", nakatira sa tinatawag nilang"Earth", na parte ng ika-pitong sansinukob.

Talagang nakapagtataka...
sila ay kakaiba...
natatakot na ako sa kanila...
LALO NA SA MGA MAY MAHAHABANG BUHOK NA MAY BALIGTARANG LIKOD.
—Alien

Sa Isang Idlip Lang

Lumuluha ang mga mata habang ito ay itinitipa
Nagliliyab ang damdamin, 'di na mapigilan pa
Bakas ng nakaraan, ginawa kong piyesa
Para sayo ito.. aking prinsesa

Kasakit-sakit na pighati
Kalunos-lunos na pagdadalamhati
Sa kabila ng lahat ay siya pa ring nagbabakasakali
Maibalik sana ang oras, na imposible—hindi madali.

Hindi ko alintana na mangyayari iyon
Masaya pa tayo, nagkasundo pa nga sa iisang layon
Yun ang, "walang iwanan"
Pero ngayon bakit wala ka na? 'di na matunghayan

Sa isang idlip lang...
tila ako'y binusalan
'di makapagsalita...
nakitang patay na ang papakasalan.

Sa isang idlip lang...
'di ka na makamulat
habang ako naman ay hindi makapikit
hindi makapaniwala—lingid sa'kin na mayroon ka palang sakit.

Sa isang idlip lang...
nawala na ang lahat.
Akala ko pa naman ako'y mayroon pang mabubuklat...
'yun pala'y natapos ko na ang binabasang aklat.

Napakaganda ng tula sa libro mo prinsipeng nawalan ng prinsesa.
—prinsiPEN

Panda

Napakasakit kung iisipin...
yung tipong ihahagis na lang
pagkatapos mong gamitin.
Sa tingin ko naman 'di ako nagkulang,
ginawa ko ang lahat mapasaya ka lang.

Pinagsawaan mo na ako't lahat...
pero ang masakit, hindi kita inawat.
Hinayaan lang kita sa mga gusto mo,
kahit pa ito'y ikapahamak ko.

Pero alam mo yung pinakamasakit...
pagkatapos mo akong gamitin
ipahihiram mo naman ako sa tropa mo.
Subalit hindi manlang ako tumanggi...
sapagkat ipinag-utos mo.

Ilang araw ang lumipas, isinauli rin ako.
Pagdating ko meron na pala kong kapalit.
Mahilig ka kasi sa bago...
ayaw mo na sa'kin dahil napagsawaan mo na.

Sana nalalaman mo 'to,
"naghihingalo na ako ngayon",
dahil yata sa pagtataeng naranasan ko kahapon.
Don't worry 'di pa naman ako mamamatay,
kasi alam kong 'di mo na ko gagamitin
—madudumihan ang iyong kamay.

Aaminin ko na, oo isa lamang akong bayaran,
mabibili mo sa limang piso lang.
Pero sana naman pahalagahan mo ang aking buhay
nagpapakilala, bolpen na iyong pinapatay.

Isla Puting Bato

Papunta ako sa isang lugar,
na hindi ko alam—tila naliligaw.
Hindi pa ito sa'kin nabubulgar,
subalit, ako'y nahumaling sa mga natanaw.

Maraming nilalang ang tuwang-tuwa.
Ang iba'y nagpipiyesta sa pagkain, gutom na gutom.
Tila wala silang inaalalang problema—
walang nanghuhusga, naghuhukom.

Tumakbo papunta at 'di na nag-atubili,
tumapak sa ulap, wari'y lumulutang.
Naglunduan lahat ng pighati,
at nagsimulang humalakhak—na dati'y nahikbi.

Ito na yata ang tinatawag na "paraiso."
Tumutungtong ako ngayon sa langit.
Nang may dumating... hinawakan ang aking mga braso;
sabi ko "sandali lang",itinuloy ang paghithit.

"Itaas mo ang iyong mga kamay!",
ako'y kanilang pinosasan...
"Huwag niyo kong patayin!",
hiling ko sabay piglas...
Boom! laglag ako at rumatay,
at unti-unting nawala ang aking mga lakas.

Kinuha nila ako at inilayo sa paraiso,
ipinasok sa isang lugar, kasama ng ibang hinatak.
Sa paggising,  napaiyak na lamang  sa nakita ko—
ang aking pamilya na nagkawatak-watak.

Simula noon, nabuo na ang desisyon ko;
hindi na ako babalik sa isla puting bato.
Sapagkat ang tunay na langit ay ang aking pamilya...
at ito ang tunay na paraiso—ang tunay na ligaya.

Tambay

2 weeks akong tengga sa bahay, wala akong magawa... kaya naisipan ko nalang na gumawa ng blog para sa mga akdang isinusulat ko. At dito na magsisimula ang lahat...